آنتی بیوتیک آزمایشگاهی تتراسایکلین

آنتی بیوتیک آزمایشگاهی تتراسایکلین جزء آنتی بیوتیکهای باکتریواستاتیک با اثر کوتاه مدت است. مانع رشد طیف وسیعی از باکتریهای گرم مثبت و منفی و برخی از انگلهای تک سلولی میگردد.از آنجا که حساسیت این تست بالا می باشد و باید با دقت زیادی انجام شود خرید آنتی بیوتیک های آزمایشگاهی استاندارد برای انجام آن یکی از دغدغه های مراکز علمی و درمانی می باشد. گریدهای مواد آزمایشگاهی متفاوت از گرید موادی است که به صورت مستقیم برای درمان به کار می روند. آنتی بیوتیک تتراسایکلین یک آنتی بیوتیک آزمایشگاهی پرکاربرد است که گرید آزمایشگاهی آن در تست آنتی بیوگرام استفاده می شود. ما در ادامه به نحوه و مکانیسم اثر آنتی بیوتیک تتراسایکلین و همچنین کاربردهای این آنتی بیوتیک می پردازیم.

تست مقاومت آنتی بیوتیکی.

 

مکانیسم اثر آنتی بیوتیک آزمایشگاهی تتراسایکلین

آنتی بیوتیک آزمایشگاهی تتراسایکلین خاصیت آنتی باکتریایی خود را با از کار انداختن فرآیند ترجمه در باکتریها بروز می دهد. این آنتی بیوتیک با اتصال به  زیر واحد ریبوزومی 30S مانع ورود tRNA به جایگاه A ریبوزوم میگردد. در نتیجه باکتری قادر به ساخت پروتئین نیست. از طرف دیگر برخی شواهد نشان می دهند که این آنتی بیوتیک ساختار غشای باکتری را تغییر می دهد که موجب نشت مواد از داخل به بیرون باکتری می شود. اثر تتراسایکلین کوتاه مدت بوده چرا که اتصال آن به ریبوزوم برگشت پذیر است و بعد از مدتی شکسته می شود.

به طور کلی آنتی بیوتیک آزمایشگاهی تتراسایکلین یک عامل کشنده میکروبی محسوب نمی شود. بلکه یک باکتریواستاتیک است و به صورت کوتاه مدت مانع رشد جامع میکروبی هدف می گردد.

 

 

باکتری های حساس به آنتی بیوتیک تتراسایکلین

آنتی بیوتیک تتراسایکلین جزء آنتی بیوتیکهای وسیع الطیف است و میتواند مانع رشد شمار زیادی از باکتری های گرم مثبت و گرم منفی گردد.  علاوه بر باکتری ها این آنتی بیوتیک می تواند مانع رشد ارگانیسم های غیر معمول مانند کلامیدیا، مایکوپلاسما، ریکتزیا و انگل های تک یاخته ای شود. تتراسایکلین ها به طور کلی در درمان عفونت های مجاری ادراری، دستگاه تنفسی و روده ها استفاده می شوند و همچنین در درمان کلامیدیا  به ویژه برای بیمارانی که به بتالاکتام ها و ماکرولیدها حساسیت دارند استفاده می گردد.